INT.ZOLDERKAMER VAN KUNSTACADEMIESTUDENT- DAG
Slaperig uitziende twintiger,gekleed in hippe boxershort met
hemd (JEROEN)vist grote envelop van de mat.
Midden in de kamer staat een grote ezel met een onaf
schilderij erop en spuitbussen ernaast.
Hij scheurt de envelop open en haalt er een formeel ogende
brief uit.We zien een fractie van de brief: een briefhoofd
van een notariskantoor Het woord erfenis valt op.
Jeroen laat de brief zakken en staart serieus kijkend voor
zich uit.Dan kijkt hij nog eens in de envelop en haalt er
een foto uit van een prachtige oldtimer.
JEROEN
Wouw!
Hij haalt zijn hand door zijn haar en bekijkt enthousiast de
foto.
INT. NOTARISKANTOOR -DAG
Jeroen zit in een deftig ingericht kantoor tegenover een
zakelijk geklede notaris. Jeroen draagt formele maar hippe
kleding.
JEROEN
Wanneer kan ik hem halen?
NOTARIS
Hier is de sleutel. Er is wel een
voorwaarde. Je moet samen met je
halfbroer de as verstrooien.
JEROEN
Halfbroer?
EXT.PLEIN VOOR CENTRAAL STATION AMSTERDAM - DAG
Jeroen loopt tegen grote mensenmenigte in richting het
station. Hij draagt andere hippe kleren en een coole
zonnebril.
2.
EXT. LANDWEG IN LEEG GRONINGS LANDSCHAP - DAG
Jeroen kijkt wegronkende bus na. Hij gaat met zijn hand door
zijn haar alsof hij het kamt en doet zijn zonnebril op.
EXT. VRIJSTAANDE BOERDERIJ - DAG
Jeroen staat voor de deur van een boerderij in slechte staat
van onderhoud. Hij gebruikt ouderwetse deurklopper.Hij
schuift zijn zonnebril boven op zijn hoofd.
Hij doet een stap achteruit en kijkt omhoog. Achter een
raam op de 1e verdieping ziet hij een kinderhoofd zich
schielijk terugtrekken.
De deur zwaait open. Slonzige mooie vrouw (ROSA), veertiger
met verbeten gezicht, verschijnt aan de deur.
Rosa kijkt hem indringend aan en smijt dan de deur weer
dicht.
JEROEN
Ook aangenaam kennis te maken.
De deur zwaait weer open.
In de deuropening staat een serieus kijkend tienjarig
jongetje (PEPIJN) in driedelig zwart pak met stropdas en
nette glimschoenen. Hij draagt een meter hoge sportbeker met
zwart tape om het deksel. Achter hem staat Rosa.
ROSA
Hij staat in de schuur. Denk maar
niet dat er nog meer voor je inzit.
Pepijn moet om 5 uur thuis zijn.
Niet vroeger. Eén advies: begin
niet over zijn kleren.
Ze duwt Pepijn vooruit en slaat de deur dicht.
Jeroen kijkt vol ongeloof naar de dichte deur. Hij stapt
vervolgens op Pepijn af probeert een high five te doen.
Pepijn snapt het niet.
JEROEN
He man.Ik ben Jeroen, je halfbroer.
Pepijn schudt serieus kijkend zijn hand.
PEPIJN
In tijden van rouw raken mensen
gauw uit evenwicht. Mijn moeder
3.
PEPIJN
bevindt zich momenteel in het
boosheidsstadium.
Jeroen kijkt hem verbijsterd aan.
EXT. OPEN SCHUUR BIJ BOERDERIJ -DAG
Ze staan naast een Oldtimer Convertible met dichte kap.
Pepijn staat met de beker stijf tegen zijn borst gedrukt.
JEROEN
Je kunt slechtere dingen erven.
Moet dat ding mee?
PEPIJN
Hierin zit de as van onze vader
zaliger.
Jeroen doet zijn mond open om iets te zeggen, bedwingt zich
en doet zijn mond weer dicht. Hij opent de passagiersdeur.
JEROEN
Laat dat onze maar zitten, ik ken
de beste man niet. Stap in.
INT. AUTO - DAG
We zien Pepijn en Jeroen zwijgend en strak voor zich uit
kijkend voor in de auto zitten. Door de ramen beelden van
platteland. Op de achterbank staat de sportbeker te
wiebelen.
Pepijn haalt felgekleurd notitieboekje uit zijn zak en slaat
die open.Hij schraapt overdreven zijn keel.
PEPIJN
Ik heb 15 locaties uitgezocht die
voor mijn vader en mij betekenisvol
waren. De as is al in porties
verdeeld.
Jeroen slaat gefrustreerd met zijn hand op het stuur. De
auto slingert over de weg naar de slootkant. Jeroen schrikt
en remt langs de berm.
JEROEN
Jezus.
4.
EXT. MOLEN-DAG
Pepijn staat boven op de buitentrans van een molen. Hij
kijkt serieus. Hij opent een boterhamzakje en verstrooit met
sierlijke gebaren kleine beetjes as. Jeroen belt met de rug
naar hem toe.
JEROEN
Schatje, ik kan er toch ook niets
aan doen? Je kunt het je ouders
toch uitleggen? -- Half negen, op
zijn vroegst.
Hij draait zich om en kijkt omhoog naar Pepijn die nu
geconcentreerd en houterig Tai Chi bewegingen maakt.
JEROEN
Nee, hij lijkt niet op mij.
EXT. IN EEN FLUISTERBOOT-DAG
Jeroen en Pepijn varen in een nauwe fluisterboot. Smal
sfeervol waterlandschap, veel groen aan de walkanten. Geluid
van zacht tuffende boot en vogelgekwetter.
De beker staat wiebelend rechtop in de boot. Pepijn zet een
ferme streep in zijn notitieboekje.
PEPIJN
En dit wordt dan de vierde locatie
die we aandoen.
Jeroen kijkt gepijnigd en zucht. Hij kijkt naar de beker.
JEROEN
Waarom moet dat ding steeds mee?
Pepijn kijkt hem lang en serieus aan.
PEPIJN
Deze beker heeft voor mij een
enorme symbolische waarde omdat hij
me met mijn geliefde vader
verbindt.
Jeroen draait uit ergernis met zijn ogen en moppert
onverstaanbaar voor zich uit. Dan mindert hij vaart vanwege
een moeder eend met kroost.
PEPIJN
Snoezig! Miniatuur vertedert
altijd, vind je niet?
5.
Pepijn draait zich om, hangt over de voorplecht en beweegt
zijn handen in het water als om contact te maken met de
eenden.
Jeroen stopt de motor. Hij kijkt tersluiks naar Pepijn.
Hij wil niet dat Pepijn ziet wat hij gaat doen.
Hij haalt met een walgend gezicht snel een aantal
boterhamzakjes (met as gevuld)uit de beker en propt die in zijn broekzakken.
De eenden zwemmen voorbij, Jeroen start de motor weer. De
boot schiet vooruit. Pepijn komt geschrokken overeind,
draait zich om en maait met een flukse beweging de beker van
de boot.
PEPIJN
Aaaaaaaaaaaaaaaaargh
Hij blijft hysterisch gillen terwijl hij rechtop staat
in de boot. De boot wiebelt vervaarlijk. Jeroen stopt de boot. Hij schreeuwt geschrokken.
JEROEN
Ga zitten!
Pepijn blijft staan en wijst naar de dobberende beker.
PEPIJN
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaargh
JEROEN
Zitten zeg ik.
Jeroen duwt Pepijn omlaag op het bankje.Pepijn blijft hard
snikken. Jeroen pakt een peddel en vist met moeite de beker
omhoog. Hij leegt voorzichtig de beker en redt nog twee
zakjes.
Pepijn snikt met uithalen.
PEPIJN
Mijn vaders verstrooiing is
verworden tot een farce.
Jeroen komt naast Pepijn zitten en klopt onhandig troostend
op zijn schouder.
JEROEN
Dit lijkt mij een prima plek om te
eindigen. Als ik dood was, wist ik
het wel.
6.
Pepijn stopt met huilen en kijkt hem nadenkend aan. Hij
knikt langzaam, haalt luid zijn neus op en droogt zijn
tranen met zijn stropdas.
Pepijn pakt de natte zakjes en kijkt aarzelend vragend
omhoog. Jeroen knikt. Pepijn scheurt ze open en vermengt ze
met het water. Dan kijkt hij naar Jeroen.
PEPIJN
Intens verdriet doet hunkeren naar
voedsel.
EXT. KOOLZAADVELD IN BLOEI- DAG
Jeroen(met zonnebril)en Pepijn picknikken voor een
koolzaadveld in de zon langs de kant van de weg naast de
auto. Ze maken een tevreden indruk.
We zien een open zak kadetjes, een pot pindakaas en een
literfles cola tussen hen in. Pepijn neemt een slok cola en
propt dan een laatste hap kadet in zijn mond.
Hij smeert een nieuw kadetje met zijn vinger. Met volle
mond:
PEPIJN
Pindakaas is rijk aan
antioxidanten, vitamines en
enkelvoudige onverzadigde vetten.
Jeroen neemt een slok cola uit de fles. Hij klinkt
berustend.
JEROEN
Okee.
Jeroen gaat rechtop zitten. Hij haalt zijn hand door zijn
haar en kucht.
JEROEN
Ik eh, heb wat achterover gedrukt.
Jeroen haalt de boterhamzakjes met as tevoorschijn. Pepijn
kijkt strak zwijgend naar de zakjes en dan naar Jeroen. Die
spreidt zijn armen verontschuldigend.
JEROEN
Sorry, man.
Pepijn knikt en stopt de zakjes al tellend in de beker.
7.
PEPIJN
Nog zes betekenisvolle plekken te
gaan.
EXT. BRUIN CAFÉ OP EEN DIJK - DAG
Jeroen en Pepijn (met beker) stappen uit voor een café
midden in een kwelderlandschap. Uitgestrektheid rondom,
alsof ze aan het eind van de wereld zijn.
JEROEN
Dit wordt de laatste stop, anders
krijg ik ruzie met je moeder.
PEPIJN
Mijn as-voorraad is nog niet ten
einde.
JEROEN
Ik zou zeggen:leef je uit.
Pepijn kijkt grimmig, maar trekt gehoorzaam een paar zakjes
tevoorschijn en verstrooit ze in het gras rondom het café.
INT. BRUIN CAFÉ OP EEN DIJK -DAG
Jeroen en Pepijn komen binnen in een gezellig bruin,
ouderwets ingericht café. Niet alle tafels zijn bezet.
Achter de bar staan een oudere vrouw (AALTJE) en
man(ROELOF)(zestigers).
Aaltje slaakt een kreet als ze Pepijn ziet en stormt naar
voren om hem te omhelzen.
AALTJE
Ach mien laaive jong. Wat bin ik
bliede das ter weer bist. Wat zugst
er ja oet.
Aaltje troont Pepijn mee naar een hoekje van de bar. Pepijn
nestelt zich op een barkruk en laat zich het geredder
tevreden aanleunen.
Jeroen loopt naar de man achter de bar. Beiden kijken ze
naar Pepijn en Aaltje. Pepijn krijgt een beker chocolademelk
met slagroom en een grote stapel tijdschriften.
ROELOF
Nooit gedacht dat ik dat jong nog
eens weer zou zien.
8.
JEROEN
Kwam hij hier vaak?
Roelof snuift luidruchtig en maakt een bierglas schoon.
Houdt hem vragend op. Jeroen knikt. Roelof tapt een biertje
en zet het op de toog.
ROELOF
Iedere zaterdag zaten ze hier, hij
en die pa van hem. Mochten pas om 5
uur naar huis van de vrouw.
JEROEN
Ik dacht dat ze samen leuke
uitstapjes maakten.
Roelof lacht schamper en schudt zijn hoofd.
ROELOF
Mocht ie willen,dat arme joch. Elke
week vroeg ie het opnieuw. Niet een
keer, meneer. Zowaar ik hier sta.
Niet een keer.
Roelof draait zich om en schenkt verderop een borrelglas
vol. Jeroen ziet Pepijn een boterhamzakje legen boven een
grote plant.
Pepijn ziet hem kijken en steekt zijn duim op. Jeroen lacht
en maakt een goed gedaan-gebaar met zijn duim en wijsvinger
in een rondje. Roelof komt terug.
ROELOF
Over de doden niets dan goeds
meneer, maar hij was een
egoïstische dronkenlap,dat was
ie.Dat kind mist er niets aan.
Ze kijken naar Pepijn die breed lachend babbelt met Aaltje.
INT. AUTO - DAG
We zien Pepijn en Jeroen zwijgend voor zich uit kijkend voor
in de auto zitten. Door de ramen beelden van platteland. De
sportbeker ligt plat op de achterbank met de deksel er los
naast.
JEROEN
Heeft onze vader het ooit over mij
gehad?
9.
PEPIJN
Nee, eigenlijk niet.
Jeroen knikt langzaam.
EXT. VRIJSTAANDE BOERDERIJ - DAG
Jeroen en Pepijn stappen uit de auto. Pepijn met de beker in
de hand. Ze zeggen niets en staan er allebei wat schutterig
bij, alsof ze niet weten wat te zeggen.
De deur zwaait open. Rosa staat in de deuropening met
verwilderde blik en kijkt demonstratief op haar horloge.
ROSA
Je bent tien minuten te laat.
Jeroen haalt een hand door zijn haar en beheerst zich
duidelijk.
JEROEN
Gezelligheid kent geen tijd. Wat
vind jij Pepijn?
Pepijn kijkt hem ernstig aan en haalt op dezelfde manier als
Jeroen zijn hand door zijn haar.
PEPIJN
Dit was een uitermate inspirerende
dag voor mij, waarvoor ik je dank
wil zeggen.
Jeroen lacht.
JEROEN
Van hetzelfde. Komende zaterdag,
zelfde tijd,zelfde plaats?
Pepijn en Rosa kijken verbluft.
Pepijn knikt heftig, met een grote grijns op zijn gezicht.
Rosa knikt kort met strak gezicht.
Jeroen geeft Pepijn een high five. Deze keer gaat het goed.
JEROEN
Tot volgende week.
Jeroen stapt in de auto en rijdt weg. Zijn hand steekt als
een groet door het raam. Pepijn en Rosa kijken hem na totdat
slechts een stipje in de verte zichtbaar is.