INT.ZOLDERKAMER VAN KUNSTACADEMIESTUDENT- DAG Slaperig uitziende twintiger,gekleed in hippe boxershort met hemd (JEROEN)vist grote envelop van de mat. Midden in de kamer staat een grote ezel met een onaf schilderij erop en spuitbussen ernaast. Hij scheurt de envelop open en haalt er een formeel ogende brief uit.We zien een fractie van de brief: een briefhoofd van een notariskantoor Het woord erfenis valt op. Jeroen laat de brief zakken en staart serieus kijkend voor zich uit.Dan kijkt hij nog eens in de envelop en haalt er een foto uit van een prachtige oldtimer. JEROEN Wouw! Hij haalt zijn hand door zijn haar en bekijkt enthousiast de foto. INT. NOTARISKANTOOR -DAG Jeroen zit in een deftig ingericht kantoor tegenover een zakelijk geklede notaris. Jeroen draagt formele maar hippe kleding. JEROEN Wanneer kan ik hem halen? NOTARIS Hier is de sleutel. Er is wel een voorwaarde. Je moet samen met je halfbroer de as verstrooien. JEROEN Halfbroer? EXT.PLEIN VOOR CENTRAAL STATION AMSTERDAM - DAG Jeroen loopt tegen grote mensenmenigte in richting het station. Hij draagt andere hippe kleren en een coole zonnebril.
2. EXT. LANDWEG IN LEEG GRONINGS LANDSCHAP - DAG Jeroen kijkt wegronkende bus na. Hij gaat met zijn hand door zijn haar alsof hij het kamt en doet zijn zonnebril op. EXT. VRIJSTAANDE BOERDERIJ - DAG Jeroen staat voor de deur van een boerderij in slechte staat van onderhoud. Hij gebruikt ouderwetse deurklopper.Hij schuift zijn zonnebril boven op zijn hoofd. Hij doet een stap achteruit en kijkt omhoog. Achter een raam op de 1e verdieping ziet hij een kinderhoofd zich schielijk terugtrekken. De deur zwaait open. Slonzige mooie vrouw (ROSA), veertiger met verbeten gezicht, verschijnt aan de deur. Rosa kijkt hem indringend aan en smijt dan de deur weer dicht. JEROEN Ook aangenaam kennis te maken. De deur zwaait weer open. In de deuropening staat een serieus kijkend tienjarig jongetje (PEPIJN) in driedelig zwart pak met stropdas en nette glimschoenen. Hij draagt een meter hoge sportbeker met zwart tape om het deksel. Achter hem staat Rosa. ROSA Hij staat in de schuur. Denk maar niet dat er nog meer voor je inzit. Pepijn moet om 5 uur thuis zijn. Niet vroeger. Eén advies: begin niet over zijn kleren. Ze duwt Pepijn vooruit en slaat de deur dicht. Jeroen kijkt vol ongeloof naar de dichte deur. Hij stapt vervolgens op Pepijn af probeert een high five te doen. Pepijn snapt het niet. JEROEN He man.Ik ben Jeroen, je halfbroer. Pepijn schudt serieus kijkend zijn hand. PEPIJN In tijden van rouw raken mensen gauw uit evenwicht. Mijn moeder
3. PEPIJN bevindt zich momenteel in het boosheidsstadium. Jeroen kijkt hem verbijsterd aan. EXT. OPEN SCHUUR BIJ BOERDERIJ -DAG Ze staan naast een Oldtimer Convertible met dichte kap. Pepijn staat met de beker stijf tegen zijn borst gedrukt. JEROEN Je kunt slechtere dingen erven. Moet dat ding mee? PEPIJN Hierin zit de as van onze vader zaliger. Jeroen doet zijn mond open om iets te zeggen, bedwingt zich en doet zijn mond weer dicht. Hij opent de passagiersdeur. JEROEN Laat dat onze maar zitten, ik ken de beste man niet. Stap in. INT. AUTO - DAG We zien Pepijn en Jeroen zwijgend en strak voor zich uit kijkend voor in de auto zitten. Door de ramen beelden van platteland. Op de achterbank staat de sportbeker te wiebelen. Pepijn haalt felgekleurd notitieboekje uit zijn zak en slaat die open.Hij schraapt overdreven zijn keel. PEPIJN Ik heb 15 locaties uitgezocht die voor mijn vader en mij betekenisvol waren. De as is al in porties verdeeld. Jeroen slaat gefrustreerd met zijn hand op het stuur. De auto slingert over de weg naar de slootkant. Jeroen schrikt en remt langs de berm. JEROEN Jezus.
4. EXT. MOLEN-DAG Pepijn staat boven op de buitentrans van een molen. Hij kijkt serieus. Hij opent een boterhamzakje en verstrooit met sierlijke gebaren kleine beetjes as. Jeroen belt met de rug naar hem toe. JEROEN Schatje, ik kan er toch ook niets aan doen? Je kunt het je ouders toch uitleggen? -- Half negen, op zijn vroegst. Hij draait zich om en kijkt omhoog naar Pepijn die nu geconcentreerd en houterig Tai Chi bewegingen maakt. JEROEN Nee, hij lijkt niet op mij. EXT. IN EEN FLUISTERBOOT-DAG Jeroen en Pepijn varen in een nauwe fluisterboot. Smal sfeervol waterlandschap, veel groen aan de walkanten. Geluid van zacht tuffende boot en vogelgekwetter. De beker staat wiebelend rechtop in de boot. Pepijn zet een ferme streep in zijn notitieboekje. PEPIJN En dit wordt dan de vierde locatie die we aandoen. Jeroen kijkt gepijnigd en zucht. Hij kijkt naar de beker. JEROEN Waarom moet dat ding steeds mee? Pepijn kijkt hem lang en serieus aan. PEPIJN Deze beker heeft voor mij een enorme symbolische waarde omdat hij me met mijn geliefde vader verbindt. Jeroen draait uit ergernis met zijn ogen en moppert onverstaanbaar voor zich uit. Dan mindert hij vaart vanwege een moeder eend met kroost. PEPIJN Snoezig! Miniatuur vertedert altijd, vind je niet?
5. Pepijn draait zich om, hangt over de voorplecht en beweegt zijn handen in het water als om contact te maken met de eenden. Jeroen stopt de motor. Hij kijkt tersluiks naar Pepijn. Hij wil niet dat Pepijn ziet wat hij gaat doen. Hij haalt met een walgend gezicht snel een aantal boterhamzakjes (met as gevuld)uit de beker en propt die in zijn broekzakken. De eenden zwemmen voorbij, Jeroen start de motor weer. De boot schiet vooruit. Pepijn komt geschrokken overeind, draait zich om en maait met een flukse beweging de beker van de boot. PEPIJN Aaaaaaaaaaaaaaaaargh Hij blijft hysterisch gillen terwijl hij rechtop staat in de boot. De boot wiebelt vervaarlijk. Jeroen stopt de boot. Hij schreeuwt geschrokken. JEROEN Ga zitten! Pepijn blijft staan en wijst naar de dobberende beker. PEPIJN Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaargh JEROEN Zitten zeg ik. Jeroen duwt Pepijn omlaag op het bankje.Pepijn blijft hard snikken. Jeroen pakt een peddel en vist met moeite de beker omhoog. Hij leegt voorzichtig de beker en redt nog twee zakjes. Pepijn snikt met uithalen. PEPIJN Mijn vaders verstrooiing is verworden tot een farce. Jeroen komt naast Pepijn zitten en klopt onhandig troostend op zijn schouder. JEROEN Dit lijkt mij een prima plek om te eindigen. Als ik dood was, wist ik het wel.
6. Pepijn stopt met huilen en kijkt hem nadenkend aan. Hij knikt langzaam, haalt luid zijn neus op en droogt zijn tranen met zijn stropdas. Pepijn pakt de natte zakjes en kijkt aarzelend vragend omhoog. Jeroen knikt. Pepijn scheurt ze open en vermengt ze met het water. Dan kijkt hij naar Jeroen. PEPIJN Intens verdriet doet hunkeren naar voedsel. EXT. KOOLZAADVELD IN BLOEI- DAG Jeroen(met zonnebril)en Pepijn picknikken voor een koolzaadveld in de zon langs de kant van de weg naast de auto. Ze maken een tevreden indruk. We zien een open zak kadetjes, een pot pindakaas en een literfles cola tussen hen in. Pepijn neemt een slok cola en propt dan een laatste hap kadet in zijn mond. Hij smeert een nieuw kadetje met zijn vinger. Met volle mond: PEPIJN Pindakaas is rijk aan antioxidanten, vitamines en enkelvoudige onverzadigde vetten. Jeroen neemt een slok cola uit de fles. Hij klinkt berustend. JEROEN Okee. Jeroen gaat rechtop zitten. Hij haalt zijn hand door zijn haar en kucht. JEROEN Ik eh, heb wat achterover gedrukt. Jeroen haalt de boterhamzakjes met as tevoorschijn. Pepijn kijkt strak zwijgend naar de zakjes en dan naar Jeroen. Die spreidt zijn armen verontschuldigend. JEROEN Sorry, man. Pepijn knikt en stopt de zakjes al tellend in de beker.
7. PEPIJN Nog zes betekenisvolle plekken te gaan. EXT. BRUIN CAFÉ OP EEN DIJK - DAG Jeroen en Pepijn (met beker) stappen uit voor een café midden in een kwelderlandschap. Uitgestrektheid rondom, alsof ze aan het eind van de wereld zijn. JEROEN Dit wordt de laatste stop, anders krijg ik ruzie met je moeder. PEPIJN Mijn as-voorraad is nog niet ten einde. JEROEN Ik zou zeggen:leef je uit. Pepijn kijkt grimmig, maar trekt gehoorzaam een paar zakjes tevoorschijn en verstrooit ze in het gras rondom het café. INT. BRUIN CAFÉ OP EEN DIJK -DAG Jeroen en Pepijn komen binnen in een gezellig bruin, ouderwets ingericht café. Niet alle tafels zijn bezet. Achter de bar staan een oudere vrouw (AALTJE) en man(ROELOF)(zestigers). Aaltje slaakt een kreet als ze Pepijn ziet en stormt naar voren om hem te omhelzen. AALTJE Ach mien laaive jong. Wat bin ik bliede das ter weer bist. Wat zugst er ja oet. Aaltje troont Pepijn mee naar een hoekje van de bar. Pepijn nestelt zich op een barkruk en laat zich het geredder tevreden aanleunen. Jeroen loopt naar de man achter de bar. Beiden kijken ze naar Pepijn en Aaltje. Pepijn krijgt een beker chocolademelk met slagroom en een grote stapel tijdschriften. ROELOF Nooit gedacht dat ik dat jong nog eens weer zou zien.
8. JEROEN Kwam hij hier vaak? Roelof snuift luidruchtig en maakt een bierglas schoon. Houdt hem vragend op. Jeroen knikt. Roelof tapt een biertje en zet het op de toog. ROELOF Iedere zaterdag zaten ze hier, hij en die pa van hem. Mochten pas om 5 uur naar huis van de vrouw. JEROEN Ik dacht dat ze samen leuke uitstapjes maakten. Roelof lacht schamper en schudt zijn hoofd. ROELOF Mocht ie willen,dat arme joch. Elke week vroeg ie het opnieuw. Niet een keer, meneer. Zowaar ik hier sta. Niet een keer. Roelof draait zich om en schenkt verderop een borrelglas vol. Jeroen ziet Pepijn een boterhamzakje legen boven een grote plant. Pepijn ziet hem kijken en steekt zijn duim op. Jeroen lacht en maakt een goed gedaan-gebaar met zijn duim en wijsvinger in een rondje. Roelof komt terug. ROELOF Over de doden niets dan goeds meneer, maar hij was een egoïstische dronkenlap,dat was ie.Dat kind mist er niets aan. Ze kijken naar Pepijn die breed lachend babbelt met Aaltje. INT. AUTO - DAG We zien Pepijn en Jeroen zwijgend voor zich uit kijkend voor in de auto zitten. Door de ramen beelden van platteland. De sportbeker ligt plat op de achterbank met de deksel er los naast. JEROEN Heeft onze vader het ooit over mij gehad?
9. PEPIJN Nee, eigenlijk niet. Jeroen knikt langzaam. EXT. VRIJSTAANDE BOERDERIJ - DAG Jeroen en Pepijn stappen uit de auto. Pepijn met de beker in de hand. Ze zeggen niets en staan er allebei wat schutterig bij, alsof ze niet weten wat te zeggen. De deur zwaait open. Rosa staat in de deuropening met verwilderde blik en kijkt demonstratief op haar horloge. ROSA Je bent tien minuten te laat. Jeroen haalt een hand door zijn haar en beheerst zich duidelijk. JEROEN Gezelligheid kent geen tijd. Wat vind jij Pepijn? Pepijn kijkt hem ernstig aan en haalt op dezelfde manier als Jeroen zijn hand door zijn haar. PEPIJN Dit was een uitermate inspirerende dag voor mij, waarvoor ik je dank wil zeggen. Jeroen lacht. JEROEN Van hetzelfde. Komende zaterdag, zelfde tijd,zelfde plaats? Pepijn en Rosa kijken verbluft. Pepijn knikt heftig, met een grote grijns op zijn gezicht. Rosa knikt kort met strak gezicht. Jeroen geeft Pepijn een high five. Deze keer gaat het goed. JEROEN Tot volgende week. Jeroen stapt in de auto en rijdt weg. Zijn hand steekt als een groet door het raam. Pepijn en Rosa kijken hem na totdat slechts een stipje in de verte zichtbaar is.